یونجه گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن تا یک متر میرسد برگهای آن دارای سه برگچه می باشد برگچه های نوک تیز، سبز رنگ و بیضی شکل است.
گلهای یونجه بشکل سبز و برنگ بنفش تیره یا آبی روشن است میوه یونجه مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیا ولی کوچکتر از آن می باشد.
یونجه ریشه ای بسیار عمیق دارد و ریشه آن تا سه متر بداخل زمین نفوذ می کند و بنابراین منبع ویتامین ها و مواد معدنی است که از خاک می گیرد.
یونجه از زمانهای بسیار قدیم در ایران کشت می شده است و در حدود پنج قرن قبل از میلاد مسیح از ایران به یونان برده شد و در قرن هفتم بعد از میلاد به اروپا راه یافت. یونجه در ایران در مناطق مرکزی و جنوبی به مقدر بسیار زیاد کشت می شود.
زنبور عسل گل یونجه را دوست دارد واز آن شهد زیادی بدست می آورد و تبدیل به عسل می کند.
پرورش این گیاه در قدیم برای تهیه علوفه چهارپایان بوده ولی در حال حاضر بعلت دارا بودن مواد مغذی به مصرف غذایی نیز می رسد.
خواص داروئی:
یونجه از نظر طب قدیم ایران گرم است. البته تازه آن گرم و تر و خشک شده آن گرم و خشک است.
1) یونجه از نظر اینکه دارای بسیاری از مواد معدنی می باشد شیره آن برای بچه هایی که در حال رشد هستند و استخوان بندی محکمی ندارند بسیار مفید است. حتی امروزه پودر این گیاه را در داروخانه ها می فروشند که آنرا می توان برای بچه های شیرخوار مصرف کرد.
برای تهیه شیره یونجه باید مقدر 300 گرم یونجه را در یک لیتر آب ریخت و آنرا جوشانید تا مقدار آب آن به نصف تقلیل یابد سپس آنرا صاف کرده و مقدر کمی عسل به آن اضافه کنید که بصورت شربت درآید. مقدر مصرف برای اطفال 200 گرم در روز است و برای اطفال شیرخوار حدود 50 گرم می باشد که می توان به شیر آنها اضافه نمود.
اشخاص بزرگسال هم برای بالا بردن انرژی می توانند از این شیره استفاده کنند.
2) یونجه را بصورت تازه و یا جوانه آن را با سالاد میل کنید. جوانه یونجه را بصورت بسته بندی شده می توانید از سوپر مارکتها خریداری کنید.
3) یونجه ملین است.
4) یونجه دو برابر اسفناج آهن دارد بنابراین خونساز است و برای کسانیکه به کم خونی مبتلا هستند مفید است.
5) یونجه بعلت دارا بودن آهن برای درمان بیماری راشیتیسم بکار می رود.
6) عوارض کمبود ویتامین ث با خوردن یونجه از بین میرود.
7) یونجه تازه در بسیاری از کشورها مانند چین و روسیه و آمریکا به مقدار زیاد بجای اسفناج مصرف می شود.
8) یونجه را در داروخانه ها و فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه ها بصورت پودر، کپسول و قرص بفروش می رسانند. مقدارمصرف آن سه قرص در روز است.
9) با همه مزایایی که یونجه دارد در خوردن تازه آن نباید زیاده روی کرد زیرا بسیار نفاخ است و حتی حیواناتی که به مقدار زیاد از آن می خورند بعلت گاز زیاد ممکن است تلف شوند.
10) ضماد پخته یونجه را اگر روزی چند بار روی اعضایی که رعشه دارند بگذارید آنها را شفا می دهد.
11) تخم یونجه قاعده آور است و برای این منظور تخم یونجه را بصورت دم کرده مصرف کنید.
12) دم کرده یونجه درمان اسهال است.
13) برای نرم کردن سینه و تسکین سرفه روزی 2-3 فنجان دم کرده تخم یونجه را مصرف کنید.
14) برای درمان لقوه و رعشه تخم یونجه را در روغن زیتون بریزید و مدت یک هفته جلوی آفتاب بگذارید سپس آنرا صاف کنید و روزی چند قاشق از آنرا بخورید و همچنین روی اعضایی که رعشه دارند بمالید.
15) یونجه حاوی مقدار زیادی ویتامین است. کوبیده آن زخم را بسرعت الیتام داده و از خونریزی جلوگیری می کند.
خواص یونجه
یونجه طبیعت گرم دارد :
چاق کننده . نیروبخش . معالج رعشه و ناراحتیهای عصبی . تصفیه خون . کاهش دهنده قند خون . سر شار از ویتامین آ . سی . دی . می باشد . جلو گیری از خونریزی . جهت رشد اطفال . در ترک اعتیاد بسیار موثر است ( به علت داشتن سا پو نین بسیار ) از اول بهار تا پایان خرداد ماه هر سال این گیاه وجود دارد .
پاسخ مراجعه کننده گان گرامی ( بله از این گیاه از نوع طبیعی ) وحشی جه
خواص دارویی یونجه
نام فارسی:یونجه
نام علمی:Medicago sativa
نام عمومی:Alfalfa
نام انگلیسی:Alfalfa
نام عربی:برسیم حجازی
نام آلمانی:Luzerne
نان فرانسوی:Luzerne
نام خانواده:Leguminosae(نخود)
گیاه شناسی:
یونجه گیاهی است پایا به ارتفاع حداکثر 80سانتی متر.برگ های آن از 3برگچه دندانه دار تشکیل شده وگل های درشت وبه صورت خوشه های دراز به رنگ زرد وگاهی آبی مایل به بنفش می باشند.این گل ها شهد فراوانی دارند ومورد توجه زنبور عسل هستند.میوه گیاه نیام مانند به شکل داس وپیچ خورده می باشد.یونجه خودروست ودر مناطق معتدل آسیا وشمال آفرقا می روید؛ولی به علت استفاده زیاد، به خصوص به عنوان غذای دام ،امروزه در بیشتر نقاط جهان کشت می شود.یونجه در ایران از قدیم مورد استفاده بوده ودر بیشتر مناطق کشت می گردد.
تاریخچه:
یونجه همیشه نقش مهمی در علوفه دام داشته است.احتمالا، برای اولین بار، در آسیای جنوب شرقی از آن استفاده می شده است.عرب ها که یونجه را به اسب های خود می دادند ،معتقد بودند آنها را چابک وقوی می کندوآن را ال-فال-فا یعنی((پدر همه غذاها))می نامیدند.داستان های نقل شده از کاربردهای پزشکی یونجه،برگ های این گیاه مدر وبرای درمان ناراحتی های کلیه ،مثانه وپروستات مفید است.
فرآورده های به دست آمده از برگ یونجه به دلیل خاصیت ضد آزتروز،ضد دیابت،ضد آسم ودرمان سوءهاضمه مشتریان زیادی را به خود جلب کرده است.عصاره یونجه در مواد پخته شده ،نوشابه ها وغذاهای آماده به کار می رودوگیاه از جهت کلروفیل وکاروتن موجود در آن یک منبع تجاری به حساب می آید.
ترکیبات مهم:
برگ های یونجه سرشار از مواد پروتئینی ،کلسیم ونیز بعضی از مواد معدنی ،کاروتن ،ویتامین های EوKوچند ویتامین محلول در آب هستند.
به نظر می رسد در این گیاه وجوانه های آن یک فراکنش حاوی ساپونین استروئیدی موجب کاهش کلسترول وهمولیز گلبول های قرمز باشد.
دانه های یونجه حاوی مواد سمی اسید آمینه ال-کاناوانین(نوعی آنالوگ آرژنین)است.جوانه بعضی یونجه های کاشتنی تا13گرم برکیلوگرم (وزن خشک یونجه)کاناوانین دارد.این ماده در یونجه رسیده به مراتب کاهش می یابد.در دانه یونجه همچنین دو آلکالوئید به نام های استاکیدرین و هومواستاکیدرین وجوددارد که قاعده آور وشیرافزمی باشند.
دانه ها حاوی تا11درصد روغن خشک شونده هستند که درنقاشی و وارنیش مورد استفاده قرار می گیرند.بیشتر ترکیبات یونجه به خوبی شناسایی شده اند وپودر برگ یونجه به صورت قرص وکپسول
ویا فرآورده های دیگر، بعنوان مکمل غذایی ،استفاده زیادی دارد.
شاخه های نورسته یونجه حاوی حدود 83درصدآب،6درصد پروتئین ،4درصد چربی،9/5درصد کربوهیدرات،3درصد فیبر واملاحی ازجمله کلسیم 12میلی گرم درصد،فسفر51میلی گرم درصد وآهن 5/5میلی گرم درصدهستند.ویتامین های یونجه عبارتند از :ویتامینA،ویتامین C،ریبوفلاوین،نیاسین وتیامین .خاکستر تام یونجه حدود 1/5درصد است.
داروشناختی واثرات مهم:
آزمایش های خارج از بدن نشان داده اند.ساپونین های یونجه همولیز کننده گلبول های قرمز هستند.
چندین مطالعه نشان داده است که مصرف یونجه در حیوانات باعث کاهش جذب کلسترول وکاهش تصلب شرایین می شود.تحقیقات دیگری در خارج از بدن حاکی از آن است که الیاف(فیبر)وساپونین های گیاه یونجه به مقدار قابل توجهی به کلسترول می چسبند.
فرآورده ای به نام کلستاید درآمریکا تهیه شده که حاوی 900میلی گرم عصاره یونجه 100میلی گرم اسید سیتریک است.سازندگان ادعا می کنند این فرآورده ،کلسترول موجود در معده را قبل از اینکه به کبد برسد ،خنثی می کند.در این صورت کلسترول بدون عوارض جانبی از بدن خارج می شود.همچنین، هیچ مدرک علمی مبنی براین که کاناوانین میزان کلسترول را تغییرمی دهد، وجود ندارد.
طریقه ومیزان مصرف:
1تا2قاشق غذاخوری برگ خشک (معادل 5تا10گرم)گیاه را می توان دریک لیوان آب حل وتا3نوبت در روز مصرف کرد.
تنتور:هرنوبت 5تا10میلی لیتر تنتور وتا3نوبت در روز.
کپسول:کپسول های 370میلی گرمی تا سه بار در روز.کپسول های 500میلی گرمی 1تا2بار در روز.کپسول یونجه برای افزایش وزن توصیه می شود.
تداخل داروویی:
ویتامینKموجود در یونجه ممکن است با مواد ضد انعقاد مانند وارفارین تداخل کند ومدت زمان پروترومبین را کاهش دهد وبه همین دلیل عمل افزایش قدرت دفاعی بدن توسط کورتیکو استروئیدها وسیکلوسپیرین ها راتحت تاثیر قرار دهد؛لذا توصیه می شود افرادی که نقص ایمنی دارند وهمچنین خردسالان، در مصرف آن احتیاط کنند.
عوارض جانبی:
مصرف یونجه در بعضی از نوزادان ممکن است باعث مشکلات پوستی ،مشکلات روده ای -معده ای وبالا رفتن اورات سرم شود.
مصرف در دوران شیردهی وبارداری:
توصیه می شود دانه های یونجه در این دوران مصرف نشود.
مهم ترین اثرات گزارش شده:
سقط کننده،ضدشرابین،ضدمیکروب، ضد التهاب،ضد تب،ضدآسکوربوت،ضداسپاسم،صفراآور،مسهل،هضم کننده،ادرار آور،قاعده آور،استروژنیک،سیانوژنیک،قارچ کش،همولیزکننده،منعقد کننده خون، کاهش دهنده کلسترول ،کاهش دهنده قند خون ،شیرافزا ،محرک، تقویت کننده معده وبدن.
نکات قالب توجه:
1-باتوجه به وجود اسید آمینه کاناوانین در دانه ها،خوردن آن ممکن است باعث مسمومیت وعوارض دیگر شود.
2-به علت وجود دوآلکالوئیداستاکیدرین وهمواستاکیدرین ،به خصوص در دا نه ها، مصرف زیاد یونجه ویا دانه آن ممکن است باعث خونریزی ویا ازدیاد شیر زنان شود.
3-آلودگی مربوط به گیاه یونجه ویا دانه گرده آن می تواند در موارد معدودی ایجاد عارضه کند.
4-فرآورده های یونجه به خاطر املاح معدنی ،ویتامین ها ومواد مغذی پروتئینی آن، به عنوان مکمل غذایی مصرف زیادی در جهان دارند.
5-درقسمت هایی ازچین وروسیه از برگ های نازک یونجه مانند سبزی خوراکی استفاده می کنند؛ بنابر این به شرط ضد عفونی کردن ،مصرف مداوم آن بلامانع است.
6-درصورت تمایل به مصرف این گیاه،توصیه می شود از جوانه ودانه آن استفاده نشود.
7-از نظر تجربی در گذشته برای استفاده خوراکی از دومین چیدن به بعد جهت انسان استفاده می نموده اند،دلیل آن احتمالا مربوط به درصد بالاتری از مواد ناسازگار با انسان در چیدن اول است.
8-برای اطمینان از اثر بخشی یونجه بهتر است از فرآورده های استاندارد آن ،که به طور صنعتی تهیه می شوند، استفاده گردد.
9-کاشت یونجه یکی از بهترین روش های جلوگیری ازفقر خاک وکاشت بعدی محصولاتی چون سیب زمینی، برنج، خیار سبز، کاهو ،گوجه ،ذرت، سیب وپرتغال است.
10-از عصاره یونجه در مواد پختنی، کیک ،مواد فریز شدنی غذا، ژلاتین ها وگوشت استفاده می شود.این گیاه یکی از منابع غنی کلروفیل وکاروتن است.
11-از الیاف یونجه در صنعت تهیه کاغذ استفاده می شود.
به گزارش مشرق، جهان نوشت: «یونجه» از نظر تغذیه عمومی غذایی کامل است که چاق میکند و آهن بسیاری دارد و خوردن آن تمام اعضای بدن را تقویت میکند، «یونجه» در درمان ضعف عمومی، ضعف بنیه، کمخونی و اعصاب مفید است و مغز و ستون فقرات را قوت میبخشد.
ماهیت یونجه: «یونجه» که در فارسی به آن «اسپست باغی»، «سپست»، «سبیس» یا «درفا»، در افغانستان «اسپیشتا» و در ترکی بدان «یونجه»، به رومی «میدیکی»، به مصری «قضب» و به عربی «رطبه» یا همان «فصفصه» گویند، گیاهی است علفی ، پایا و از تیره پروانهواران و همدسته شبدرها که ارتفاع آن تا یک متر میرسد. دارای ساقههای بلند و برگچههای نازک، نوک تیز و بیضی شکل. گلهایش غالبا بنفش، کوچک یا گاهی زردرنگ است و به شکل سیر، میوه «یونجه» مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیا ولی کوچکتر از آن است. «یونجه» ریشهای بسیار عمیق دارد که تا 3 متر به عمق زمین نفوذ میکند، در نتیجه ویتامینها و مواد معدنی را از خاک تهیه میکند. این گیاه از علفهای خوب مراتع است و بهترین نوع آن سبز املس (نرم) است. این گیاه در اکثر نقاط جهان رشد میکند و بصورت وحشی در بعضی نواحی معتدل آسیا و شمال آفریقا میروید که انواع و اقسام دارد. مزاج یونجه تازه در آخر اول گرم و تر و خشک آن، گرم و خشک است و قوتش تا 5سال باقی میماند.
خواص یونجه: یونجهی پخته ملین و خشک آن قابض است، تازه آن نفاخ و افزاینده شهوت است. مداومت در خوردن شربت یونجه چاقکننده و مولد خون صالح و ضماد کوبیده آن با عسل محلل ورم سرد و با سرکه محلل ورم گرم است، یونجه مدر حیض است خصوصا چون در حمام یا بعد از آن تناول نمایید و جهت خشونت سینه و سرفه نافع است، خوراک آن شیر و منی را زیاد میکند بخصوص تخم یونجه.
مقدار ویتامینC آن 2 برابر «جعفری» و 4 برابر «لیموترش» است و ویتامین آن از «شب کوری» جلوگیری میکند. بونجه همچنین مقداری ویتامینD داشته و سرشار از ویتامین K است که خوردن آن از خونریزی جلوگیری میکند و پخته آن برای رفع یبوست مفید است. ضماد پخته یونجه روزی 2 بار جهت رعشه مفید است.
ترکیبات شیمیایی: ترکیبات شیمیایی بر حسب آنکه عمل تجزیه روی این گیاه جوان (قبل از گل دادن) یا در آغاز گل دادن و یا پس از پیدایش گل انجام گیرد تفاوت مینماید. بطوریکه در گیاه جوان، مقدار پروتئینها زیادتر از آغاز گل دادن و برعکس مواد سلولزی و هیدراتهای کربن آن کمتر است. آنزیمهای بسیاری در یونجه یافت میشود که از آنها میتوان به امولسین، اینوزتاز و پنتیاز اشاره کرد. «یونجه» شامل حدود 20درصد پروتئین میباشد. علاوه بر اینها هیدراتهای کربن، دیاستازها، نوعی ساپوتین با اثر عطسهآور، ستنها، دوماده رنگی، اسیدفسفریک و ویتامینهای مختلف است. در خاکستر آن مقدار زیادی آهک، پتاس، اسیدفسفریک، کمی منیزیم، آهن و به مقدار جزئی «آرسنیک» و «سیلیس» است.
شربت یونجه: برای تهیه شربت «یونجه» 300 گرم یونجه خشک را در یک لیتر آب میجوشانند تا نصف شود، سپس آن را با فشار صاف نموده و با 900 گرم قند یا شکر شربت کرده روزی 200 تا 300 گرم مصرف کند.
ترک اعتیاد با یونجه: روش پزشکان قدیم ایران در معالجه اعتیاد، ساختن داروهایی بود که معتاد را نسبت به خود اعتیاد متنفر و حساس میکرد و برای اینکار معمولا از تعفن یونجه، افسنتین و چند گیاه دیگر استفاده میکردند. اخیرا داروسازان سنتی هند یونجه تازه را خرد کرده 2 ماه در الکل خیسانده و بعد یک استکان آن را با مقداری آب موقع خماری به معتاد میخورانند و بعد دستور میدهند که از ماده مورد اعتیاد خود استفاده کند. محلول الکلی یونجه بعلت داشتن ماده صابونی (ساپونین) شخص را ناراحت کرده و نسبت به ماده مورد اعتیاد متنفر و بیزار میسازد و تا مدتی زیاد از آن بدش میآید. این روش سابقا در ایران برای درمان اعتیاد به الکل بود، اکنون برای معالجه معتادان به تریاک و سیگار و حتی هروئین بکار رفته و نتایج عالی داده است.
رنامه ایرانی تنها در 14 کشور جهان از مقررات ویزا آزاد است
خواص یونجه؛ سلطان گیاهان دارویی
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک ، گیاه یونجه که عمدتا در آسیا کشت میشود از اولین گیاهان دارویی شناخته شده برای بشر است. این گیاه خوراکی با خواص تغذیهای فوقالعاده، منبع غنی از ویتامینهای B,K,E,D,A و همچنین املاح معدنی نظیر کلسیم، اسید فولیک، منیزیم، پتاسیم به حساب میآید و البته مصرف خشک آن تاثیرگذارتر خواهد بود.
از دیگر فوائد گیاه یونجه این است که حاوی مقدار قابل توجهی پروتئین است. علاوه بر این ریشه گیاه یونجه قابلیت آن را دارد که تا عمق 18 متری زمین هم پیشروی کرده و ویتامینها و مواد معدنی بیشتری را از خاک جذب کند.
بررسیهای گذشته حاکی از آن است که مصرف گیاه یونجه میتواند در پاکسازی روده از مواد سمی موثر باشد. همچنین گیاه یونجه کلسترول بد را کاهش میدهد و در تصفیه خون نقش دارد.
یونجه را میتوان دم کرده و آن را به صورت چای نوشید. همچنین میتوان این گیاه را به صورت کپسول و همچون قرصهای مولتیویتامین روزانه مصرف کرد./س
گیاه یونجه را به دلیل دارا بودن انواع ویتامینها، مواد معدنی و پروتئینها سلطان مواد خوراکی مینامند.
به گزارش ایسنا، گیاه یونجه که عمدتا در آسیا کشت میشود از اولین گیاهان دارویی شناخته شده برای بشر است. این گیاه خوراکی با خواص تغذیهای فوقالعاده، منبع غنی از ویتامینهای B,K,E,D,A و همچنین املاح معدنی نظیر کلسیم، اسید فولیک، منیزیم، پتاسیم به حساب میآید و البته مصرف خشک آن تاثیرگذارتر خواهد بود.
از دیگر فوائد گیاه یونجه این است که حاوی مقدار قابل توجهی پروتئین است. علاوه بر این ریشه گیاه یونجه قابلیت آن را دارد که تا عمق 18 متری زمین هم پیشروی کرده و ویتامینها و مواد معدنی بیشتری را از خاک جذب کند.
بررسیهای گذشته حاکی از آن است که مصرف گیاه یونجه میتواند در پاکسازی روده از مواد سمی موثر باشد. همچنین گیاه یونجه کلسترول بد را کاهش میدهد و در تصفیه خون نقش دارد.
به گزارش Herbwisdom، یونجه را میتوان دم کرده و آن را به صورت چای نوشید. همچنین میتوان این گیاه را به صورت کپسول و همچون قرصهای مولتیویتامین روزانه مصرف کرد.
خواص گیاه یونجه
(Alfalfa)
یونجه گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن تا یک متر میرسد. برگهای آن دارای سه برگچه میباشد. برگچه های نوک تیز، سبز رنگ و بیضی شکل است.
گلهای یونجه به شکل سبز و به رنگ بنفش تیره یا آبی روشن است.
میوه یونجه مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیا ولی کوچکتر از آن میباشد.
یونجه ریشه ای بسیار عمیق دارد و ریشه آن تا سه متر به داخل زمین نفوذ میکند و بنابراین منبع ویتامینها و مواد معدنی است که از خاک میگیرد.
تاریخچه
یونجه از زمانهای بسیار قدیم در ایران کشت میشده است و در حدود پنج قرن قبل از میلاد مسیح از یاران به یونان برده شد و در قرن هفتم بعد از میلاد به اروپا راه یافت.
یونجه در ایران در مناطق مرکزی و جنوبی به مقدار بسیار زیاد کشت میشود. زنبور عسل گل یونجه را دوست دارد و از آن شهد زیادی به دست میآورد و تبدیل به عسل میکند. پرورش این گیاه در قدیم برای تهیه علوفه چهارپایان بوده ولی در حال حاضر به علت دارا بودن مواد مغذی به مصرف غذایی نیز میرسد.
ترکیبات شیمیایی
یونجه سرشار از ویتامینهای A، C، E، K میباشد. مقدار ویتامینC آن 2 برابر جعفری و 4 برابر لیموترش است و ویتامین آن از شب کوری جلوگیری میکند.
یونجه همچنین مقداری ویتامینD داشته و سرشار از ویتامین K است که خوردن آن از خونریزی جلوگیری میکند و پخته آن برای رفع یبوست مفید است. ضماد پخته یونجه روزی 2 بار جهت رعشه مفید است.
برای نرم کردن سینه و تسکین سرفه روزی 2-3 فنجان دم کرده تخم یونجه را
مصرف کنید
همچنین دارای آمیلاز که آنزیم مخصوص هضم مواد نشاستهای است میباشد. آنزیمهای بسیاری در یونجه یافت میشود، به عنوان مثال میتوان از امیلاز، اینورتاز، و پکتیناز نام برد. یونجه دارای حدود 20 درصد پروتئین میباشد.
اسیدآمینههای موجود در یونجه عبارتند از: لیزین، آرژنین، هیستیدین، آدنین، فنیلآلانین، آسپاراژین و سیستین.
یونجه دارای اسید فسفریک نیز هست یونجه همچنین دارای منیزیم، آهن و مقدر جزئی ارسنیک و سیلیس است بنابراین یونجه از نظر مواد غذایی بسیار قوی است و غذای خوبی برای انسان و حیوانات است.
خواص داروئی
یونجه از نظر طب قدیم ایران گرم است. البته تازهی آن گرم و تر و خشک شدهی آن گرم و خشک است.
1- یونجه از این نظر که دارای بسیاری از مواد معدنی میباشد شیرهی آن برای بچههایی که در حال رشد هستند و استخوانبندی محکمی ندارند، بسیار مفید است. حتی امروزه پودر این گیاه را در داروخانهها میفروشند که آن را میتوان تحت نظر پزشک برای بچههای شیرخوار مصرف کرد.
برای تهیه شیره یونجه باید مقدار 300 گرم یونجه را در یک لیتر آب ریخت و آن را جوشانید تا مقدار آب آن به نصف تقلیل یابد سپس آن را صاف کرده و مقدار کمی عسل به آن اضافه کنید که به صورت شربت در آید.
مقدار مصرف برای کودک 200 گرم در روز است و برای اطفال شیرخوار حدود 50 گرم میباشد که میتوان با اجازهی پزشک به شیر آنها اضافه نمود. اشخاص بزرگسال هم برای بالا بردن انرژی میتوانند از این شیره استفاده کنند.
2- یونجه ملین است.
3- یونجه دو برابر اسفناج، آهن دارد بنابراین خونساز است و برای کسانی که به کم خونی مبتلا هستند مفید است.
4- یونجه به علت دارا بودن ویتامین D برای درمان بیماری راشیتیسم به کار میرود.
5- عوارض کمبود ویتامین ث با خوردن یونجه از بین میرود.
6- یونجهی تازه در بسیاری از کشورها مانند چین و روسیه و آمریکا به مقدار زیاد به جای اسفناج مصرف میشود.
7- یونجه را در داروخانهها و فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانهها به صورت پودر، کپسول و قرص به فروش میرسانند. مقدار مصرف آن سه قرص در روز است.
8- با همهی مزایایی که یونجه دارد در خوردن تازه آن نباید زیادهروی کرد زیرا بسیار نفاخ است و حتی حیواناتی که به مقدار زیاد از آن میخورند به علت گاز زیاد ممکن است تلف شوند.
9- ضماد پخته یونجه را اگر روزی چند بار روی اعضایی که رعشه دارند بگذارید آنها را شفا میدهد.
10- تخم یونجه قاعده آور است و برای این منظور تخم یونجه را به صورت دم کرده مصرف کنید.
11- دم کرده یونجه درمان اسهال است.
12- برای نرم کردن سینه و تسکین سرفه روزی 2-3 فنجان دم کرده تخم یونجه را مصرف کنید.
13- برای درمان لقوه و رعشه تخم یونجه را در روغن زیتون بریزید و مدت یک هفته جلوی آفتاب بگذارید سپس آن را صاف کنید و روزی چند قاشق از آن را بخورید و همچنین روی اعضایی که رعشه دارند بمالید.
14- یونجه حاوی مقدار زیادی ویتامین است. کوبیده آن زخم را به سرعت التیام داده و از خونریزی جلوگیری میکند.
15- یونجه را به صورت تازه و یا جوانه آن را با سالاد میل کنید. جوانه یونجه را به صورت بسته بندی شده میتوانید از سوپرمارکت ها خریداری کنید.
مضرات
مضرات خاصی برای آن بیان نشده است اما مصرف یونجه در بعضی از نوزادان ممکن است باعث مشکلات پوستی، مشکلات رودهای – معدهای و بالا رفتن اورات سرم شود.
ترک اعتیاد با یونجه
روش پزشکان قدیم ایران در معالجه اعتیاد، ساختن داروهایی بود که معتاد را نسبت به خود اعتیاد متنفر و حساس میکرد و برای این کار معمولاً از تعفن یونجه، افسنتین و چند گیاه دیگر استفاده میکردند. اخیراً داروسازان سنتی هند از این روش استفاده می کنند.
این روش سابقاً در ایران برای درمان اعتیاد به الکل بود، اکنون برای معالجه معتادان به تریاک و سیگار و حتی هروئین به کار رفته و نتایج عالی داده است.
.: Weblog Themes By Pichak :.