سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مشخصات عمومى

به با نام علمى ‌Cydonoa oblonga از میوه‌هاى دانه‌دار مى‌باشد که قسمت خوراکى میوه شان، نهنج رشد ‌کرده گل است که تخمدان را در بر گرفته است. درخت به‌، درخت کوچکى است به ارتفاع حداکثر پنج متر، که شبیه درخت سیب است. میوه‌اش به رنگ زرد‌، آبدار و درشت‌تر از سیب است و در فصل پاییز مى‌رسد. به‌، داراى بو‌یى مطبوع و طعمى گواراست. تخم میوه به را «بهدانه» مى‌گویند که داراى ماده لعابى است که اثر درمانى دارد که به نام‌هاى «بهى»، «آبى» و «توج» نیز معروف است و بهترین به ایران‌، در اصفهان پرورش مى‌یابد.

خواص دارویى

در مورد به و خواص آن احادیثى از ائمه اطهار علیهم‌‌السلام آمده که عبارت‌اند از:

1. کسى که سه روز ناشتا به بخورد، ذهن او صاف و حلم و علم او بسیار مى‌شود و از مکر شیطان و شیطانیان محفوظ مى‌ماند.

2. به، قوه بینایى را زیاد مى‌کند، محبت در قلب ایجاد مى‌نماید و اگر زن آبستن به بخورد، فرزندانش نیکو (زیباو شجاع) متولد مى‌‌شوند. رسول گرامى اسلام صلى‌اللّه‌علیه‌وآله

3. به، دل را شاد و با نشاط‌، شخص بخیل را سخاوتمند و آدم ترسو را دلیر مى‌کند.

4. به، غم واندوه را از بین مى‌برد. امام صادق علیه‌السلام

5. خوردن به‌، براى ضعف قلب بسیار مفید است، معده را پاک مى‌کند، و ذهن را روشنى مى‌بخشد وآدم ترسو را شجاع مى‌کند. امام على علیه‌السلام

خواص درمانى دیگر به

ـ به، میوه‌اى سرشار از تانن است که در معالجه اسهال و ورم روده بزرگ خیلى مؤثر است. به این منظور مى‌توان 40 تا 50 گرم به را خرد کرده و مدت 15دقیقه در یک لیتر آب جوشانده و مصرف کنید.

ـ بهدانه، ورم معده را معالجه مى‌کند، به این منظور باید چهار گرم بهدانه را در صد و بیست گرم آب بخیسانید و سپس آن را آن‌قدر به‌هم بزنید تا مایعى به‌شکل سفیده‌تخم مرغ به‌دست آید، و پس از آن هر وقت تمایل داشتید، مصرف کنید.

ـ جوشانده برگ درخت به‌، بى‌خوابى را درمان مى‌کند، به این منظور باید یک مشت برگ‌هاى تازه و نو رسته برگ به را به مدت ده دقیقه در یک لیتر آب جوش بریزیم تا دم بکشد و پس از صاف کردن آن را با شکوفه نارنج یا شکر یا عسل، شیرین کنید و قبل از خواب، دو قاشق سوپخورى از آن بنوشید.

ـ جوشانده برگ به (به روشى که گفته شد)، بهترین راه درمان عصبانیت است.

ـ لعابى که از خیس کردن چهار گرم بهدانه به‌دست مى‌آید، علاوه بر معالجه گلو درد، تسکین سرفه، براى آرایش موى سر و آهار پارچه نیز به‌کار مى‌رود.

ـ اگر به را قطعه قطعه کنید و در آب بجوشانند، جوشاندهء مقوى به‌دست مى‌آید که در عین حال، قابض است و در مواردى که عمل هضم به زحمت صورت مى‌گیرد، مصرف مى‌گردد.

ـ جوشانده فوق در معالجه اسهال‌هاى سبک، که بر اثر بى‌حالى و تنبلى روده‌ها پیدا مى‌شود و هم‌چنین براى معده و روده‌ها، فوق‌العاده فایده دارد.

ـ اگر آب به را بگیرید و هم وزن آن شکر اضافه نمایید و بجوشانید تا به قوام آید، شیره‌اى به وجود مى‌آید که در معالجه ورم شدید امعاء، بسیار مؤثر است.

ـ چنان‌چه دم کرده 30 گرم شکوفه به (تازه یا خشک کرده آن) را در یک لیتر آب با عرق بهار نارنج مخلوط کنند و بنوشند، خواب عمیق و راحتى به دنبال خواهد داشت.

ـ به، داراى ویتامین ‌ا‌ است که در تجدید جوانى نقش دارد و هم‌چنین داراى ویتامین ‌ا‌ مى‌باشد که در تعادل اعصاب، مهم است.

ـ به، طبیعتى معتدل دارد و خوردن آن افسردگى و وسواس را از بین ‌برد. و نشاط آور است.

ـ به براى تقویت اعمال معده، مفید است.

ـ خوردن به و فرآوده‌هاى آن مانع انداختن جنین زن‌ها مى‌شود. (باعث تقویت رحم مى‌‌شود)

ـ خوردن به و فرآورده‌هاى آن‌، میل به خاک و گِل خوردن را بر طرف مى‌کند.

ـ خوردن به، عرق بدن را خوش‌بو مى‌کند.

ـ بهدانه براى درمان سرفه، خشونت حلق، رفع عطش، حرارت معده، رفع سوزش دهان و زبان و رفع گرفتگى صدا مفید است؛ لذا باید 30 گرم بهدانه را در نیم لیتر آب جوشاند، صبح و ظهر و شب یک استکان میل نمود و براى سوزش زبان، مدتى آن را در دهان نگه داشت.

ـ اگر 100 تا 150 گرم بهدانه را در یک لیتر آب بجوشانید و روزى چند مرتبه بر پوست بمالید، براى درمان سوختگى‌، سرما زدگى و بر طرف کردن انواع ترک، لب و...مفید است.

ـ اگر گرد سوخته کرک به را روى زخم قرار دهند، خون‌ریزى را بند مى‌آورد.

ـ براى پانسمان زخم‌هاى سطحى بدن یا شست‌وشوى چشم در هنگام چشم درد، مى‌توان از محلول غلیظ جوشانده برگ درخت به استفاده نمود.

ـ خوردن روغن به (آب به + نصف مقدار آب به روغن زیتون را بجوشانید) براى درمان اسهال مزمن، خلط خونى، ورم کبد و زخم معده و روده مفید است.

ـ جویدن بهدانه، کندى دندان را بر طرف مى‌کند.

ـ شربت به‌لیمو، حرارت بدن را فرو مى‌نشاند.

تذکر: کرک یا پرزى که روى به مى‌باشد، هضمش سنگین است و براى حلق و صدا بسیار مضر مى‌باشد؛ لذا باید قبل از خوردن به، پرزهاى روى آن را پاک نمود.

 

 




تاریخ : چهارشنبه 91/8/10 | 9:27 عصر | نویسنده : مهدی یزدانی زازرانی | نظر

  • paper | بلاگ اسکای | ایران موزه